gozyasi mi dedin? yok caniim

bazen gozyaslari ne kadar da vurdum duymaz oluyorlar.. akma diyorsun akiyor gozlerinden.. gozlerini yuvarlasanda, yukari baksanda, gene de cikiyorlar bir turlu, sonra dur durak bilmeden yagmur gibi akiyorlar yanaklarindan asagiya.. bir bakiyorsun ki sen masada aglayan kiz oluyorsun.. kendini tutamiyorsun ne kadar cok istesende.. dinlemiyor ki gozyasi.. nerden geliyor hic bilmiyorum.. nerden geliyor onca su.. bereketli oluyor bir kizin gozleri, onu biliyorum bir tek..

bir kiz ister ki akmasin gozyaslari, ne nedenle olursa olsun.. erkegin onunde akmasin bari.. hele birde biliyorsa ki onun her gozyasiyla cocugun da ici acir.. hic istemez ki o goz pinari calissin ve yanaklari islansin.. ama oluyor iste.. insan soz dinletemiyor ki gozlerine.. olmayinca olmuyormus.. her kiz ogrenmistir bunu, bende ogrendim..

cok mutluyum hemde cok.. ama iste icim de buruk.. yolcu etmek zor geliyor, onsuz gececek zamani dusunmek zorluyor bu gozleri.. istemez miyim bende yuzumde gulucuklerle ugurlamak, icini rahat ettirmek.. biliyorum ki onun da akli kaliyor bende ama dedigim gibi olmayinca da olmuyor..

neyse artik, alisir yanaklarim islakliga ama gorunmez kimseciklere belki.. gecer zaman ve bir sonra ki gozyaslari onu gordugumde akar belki de.. “zamanla gecer dedi, zamanla zamanla..”

iyi yolculuklar demekten baska hic birsey kalmiyor bana, kendine iyi bak, derslerine calis.. duzgun beslen demekten baska ne diyebilir ki insan.. bir de..

seni seviyorum.